به نام خدا

امروز بعد از چند روز که روزه گرفتم بهو یادم افتاد که قبل از شروع ماه رمضون چقدر میترسیدم که تشنگی منو ار پادربیاره. مخصوصا که سرکارهم میرم. میگفتم خدا به خیر کنه. اما امروز دیدم نه تنها ادیت نمیشم، ار پارسال که تو خونه میخوابیدم راحت ترم.

خدا بی حکمت و خارج از طاقت انسان چیزی رو واجب نکرده. ولی متاسفانه ما کم ایمان ها باور نداریم. حالا ما از ترس جهنم روزه رو گرفتیم و بهمون ثابت شد طاقت داریم ولی اونایی که یه روزم امتحان نکردن فکر می کنن نمی تونن. اولش سخته ولی بعد که بهش عادت کردی ترکش سخت میشه؛ ماه رمضون رو میگم.

پی نوشت

1-تیتری که زدم منظورم ترس از خدا و ترس از تشنگی و گشنگی بود.

2- دارم تو تاریکی می نویسم. ببخشید اگر غلط تایپی داره.

3- دعامون کنید.

یا علی مدد