از روزی که رژیم غاصب صهیونیستی شکل گرفت، تا امروز ده ها و صدها کنفرانس و اجلاس و نشست و همایش در جهان اسلام برگزار شده و هزاران قطعنامه و اعلامیه و بیانیه و طومار بر ضد این رژیم صادر گشته است؛ اما ...
اما هنوز نام این رژیم بر نقشه ها خود نمایی می کند. در کشورهای دنیا سفارتخانه و در سازمان های جهانی حق رای دارد و دائما در سازمان ملل جولان می دهد و بر ضد این کشور و آن کشور موضع می گیرد. هر روز حلقه محاصره را بر ملت مظلوم فلسطین تنگ تر و روز به روز نسل کشی مردمان ستمدیده این سرزمین را بیشتر و خانه هایشان را خراب تر و فرزندانشان را آواره تر می کند و ...
می دانید چرا؟ فکر می کنید چرا اسرائیل بعد از گذشت نیم قرن هنوز به حیات نامبارک خویش ادامه می دهد؟ آیا به خاطر داشتن یکی از بزرگ ترین ارتش های منظم دنیاست؟ یا به خاطر داشتن صدها کلاهک هسته ای؟ یا...
برای پی بردن به پاسخ این سوال، تنها کافی است کمی به دور و بر خود نگاه کنید؛
گوشی های نوکیا
و موتورولا 
جیب های ما را اشغال کرده است. Intel 
تجارت، اقتصاد، فرهنگ و سیاست ما را می گرداند و اطلاعات آن ها را پردازش می کند و چاپگرهای HP 
مطالب ما را به چاپ می رساند.
اوقات سرگرمی مان با فیلم های هیجانی هالیوود 
پر می شود و برای کودکان مان کارتون های معروف Disney 
را با تلویزیون های Pioneer
نمایش می دهیم. در هنگام سفر این دوربین های Kodak 
هستند که لحظات زیبای ما را ماندگار می کنند. این مجریان اخبار شبکه CNN 
و خبرنگاران مجله TIMES هستند که اخبار دنیا را به گوش ما می رسانند. بچه هایمان با شیرخشک های Cerelac 
بزرگ می شوند و شکلات های Maggi 
و Kit Kat 
و 
Smarties می خورند. در وعده های غذایی مان هیچ چیز به اندازه نوشابه های CocaCola
و PEPSI
و Fanta 
و Mirinda
و 7Up 
نمی چسبد. و آنچه که خستگی را بعد از یک روز کاری از تن آدم به در می کند یک فنجان Nescafe 
مخلوط با Coffee Mate
است.
البته ناگفته نماند که صورتهایمان را با Gillette
اصلاح می کنیم و مسواک هایمان 
Oral-Bاست. سیگار Marlboro 
بر گوشه لبمان نشسته و خودکار BIC 
و روان نویس 
Parker در جیبمان یافت می شود. بگذریم از تی شرت های رنگارنگ 
BOSS که گهگاهی به تن می کنیم و بارانی های خوش دوخت Nike 
که بدن مارا از برف و باران حفظ می کند و کفشهای خوش پای Timberland 
که در گرما و سرما همراه ماست و لباس هاس ورزشی Champion 
که ما را در افتخارات ملی و محلی همراهی می کند و...
دیگر نگوئیم چرا شعار مرگ بر اسرائیل اثر ندارد! دیگر نگوئیم چرا این همه اعلامیه و قطعنامه و تظاهرات به ثمر نمی نشیند. وقتی مسئولان ما قراردادهای نفتی را با شرکت چند ملیتی Shell امضا می کنند و فروشگاه های زنجیره ای پوشاک Benton مد را به ما عرضه می دارند و محصولات غذایی Nestle
در یخچال ها جا خوش کرده اند، باید چه انتظاری داشته باشیم؟
و اما نوشابه های پپسی! می دانید PEPSI مخفف چیست؟ I Pay each Penny to Save Israel (هر پنی که من پرداخت می کنم برای اسرائیل ذخیره می شود.)
آرم نوشابه کوکاکولا عکس عبارت "لامحمد لا مکه" است و در یکی از طرحهای تبلیغاتی که آرم کوکاکولا را بر روی گنبد مسجدالاقصی مونتاژ کرده نوشته است " با نوشیدن این نوشابه آمریکایی شما از حامیان اسرائیل خواهید بود!"
و اوضاع همین است که هست... هر ریالی که بابت خرید و مصرف این محصولات می پردازیم گلوله ای می شود در قلب کودک فلسطینی و بمبی بر سر خانه اش و عاملی برای ویرانی سرزمین و آوارگی هموطنان او؛ و من و شمای مصرف کننده کالاهای اسرائیلی و آمریکایی در قتل عام آنان شریک می شویم.
این پوستر کاری از گروه حنیف و متن بالا برگرفته از بیانیه ای بود که در نمایشگاه قرآن بدستم رسید.
